Rozdział 37

Czułam ciepło wypełniające mnie od środka, błogość i beztroskę. Otworzyłam oczy, promienie porannego słońca przedzierały się  przez zasłonę. Głowę miałam położoną na torsie Leona. Czułam jego wzrok na mojej osobie. Mimowolnie się uśmiechnęłam i jeszcze bardziej się w niego wtuliłam.
-Nie śpisz już słońce?-spytał Leon wodząc palcem po moim ramieniu
-Nie, nie śpię-podniosłam głowę i przybliżyłam się do niego składając na jego ustach pocałunek
-Co dziś robimy?-spytał
- Nic, cały dzień jest nasz, chociaż nie musimy iść na obiad do twoich rodziców
-Kto powiedział, że musimy-Leon obrócił mnie tak że teraz leżałam pod nim i posłał mi namiętnego całusa-To ma być nasz dzień!
-I będzie ale na obiad pójdziemy, twoim rodzice też chcą się tobą nacieszyć-Leon opadła zrezygnowany na łóżko-Chodź zrobimy śniadanie-powiedziałam i wstałam z łóżka
Po zjedzeniu śniadania i po doprowadzeniu się do porządku. Przyniosłam albumy ze zdjęciami i usiedliśmy na kanapie w salonie. Jeden album cały był wypełniony naszymi zdjęciami i zdjęciami naszych przyjaciół. Moją uwagę przykuł mały albumik z napisem Castillo. Gdy go otworzyła na pierwszej stronie byłam ja, mama i tata. Do oczu zaczęły mi napływać łzy. Leon objął mnie ramieniem i przytulił. Przewracałam dalej kartki na której była nasza rodzina. Co się z nami stało. Gdyby mama żyła nie dopuściła by do tego. Zatrzymałam się na jednym zdjęciu. Staliśmy przed drewnianym domkiem. Tata trzymał mnie na barana a mama stała obok i się uśmiechała.
-Violu gdzie zostało zrobione to zdjęcie?-spytał Leon
-A wiesz że nie pamiętam
-Patrz na ty zdjęciu w oddali widać góry-pokazał
-Chwila, chyba wiem gdzie to było . Byliśmy na wakacjach w górach. Tata kupił ten domek specjalnie na nas. To były ostatnie spędzone z moja mamą. Nigdy już tam nie przyjeżdżaliśmy. Po moim policzku zaczęły spływać łzy, które Leon szybko otarł
-Violu nie płacz, nie warto wszystko będzie dobrze-powiedział i mnie przytulił
-Wiem, bo przecież mam ciebie-powiedziałam i uśmiechnęłam się do niego. Nagle mnie olśniło, zerwałam się na równe nogi
-Coś się stało?-spytał zaniepokojony Leon
-Ja wiem gdzie on jest!
-Kto?
-Mój ojciec! On jest w tym domku. Tam się ukrywa! Muszę tan pojechać-krzyczałam i już miałam zamiar z kierować się do drzwi kiedy Leon chwycił mnie za nadgarstek i obrócił mnie w swoją stronę
-Dostaw to policji, nie możesz się narażać na niebezpieczeństwo
-Ale ja chce żeby żeby poniósł konsekwencję tego co zrobił!
-I poniesie ale dostaw to innym. Teraz chodź mieliśmy iść na obiad do rodziców
-Dobrze, chyba masz rację. Chodźmy
Obiad zjedliśmy w miłej atmosferze. Amanda wspominała czasy dzieciństwa Leona, niektóre historie były na prawdę śmieszne. Później we dwoje wybraliśmy się na spacer po parku. W końcu stanęliśmy nad brzegiem morza w dobrze znanym mi miejscu
-Pamiętasz to miejsce?-spytał Leon
-Jak mogłabym nie pamiętać, to tu pierwszy raz się pocałowaliśmy i wyznaliśmy sobie miłość
-I pamiętaj że od tamtego czasu nic się nie zmieniło w moim sercu, dalej szalenie cię kocham-powiedział po czym objął mnie w tali
-Ja też cię kocham najbardziej na świecie-teraz stykaliśmy się już czołami. Czułam jego oddech na mojej twarzy i zapach jego pięknych perfum. W końcu zamknęliśmy odległość między naszymi ustami w czułym pocałunku
-Violu mam pomysł weźmy ślub w te wakacje-powiedział gdy się od siebie oderwaliśmy
-Czytasz mi w myślach, od dawna już o tym myślałam
Po parku spacerowaliśmy do późnego wieczora. Po powrocie do domu zjedliśmy kolację. Teraz siedzimy przy lampce wina i oglądamy telewizję
-Wino się z kończyło, pójdę po jeszcze-powiedział i z pustą butelką udał się do kuchni. Ni miałam zamiaru oglądać już telewizji więc podreptałam za nim . Stał akurat tyłem do mnie. Podeszłam do niego i objęłam go w pasie
-Stęskniłam się
-Już!? widzieliśmy się jakieś 30 sekund temu-odwrócił się do mnie z uśmiechem na twarzy po czym zaraz dałam nu soczystego buziaka. Leon bez chwili wahania wziął mnie na ręce i z kierował się do sypialni. Położył mnie delikatnie na łóżko składając pocałunki na mojej szyi. Cicho pomrukiwałam i rozkoszowałam się tym. Moje ręce powędrowały na guziki jego koszuli. Podniósł mnie do pozycji siedzącej i zsuną ze mnie sukienkę. Teraz to ja siedziałam na nim i całowałam każdy kawałeczek jego ciała. Po chwil zeszłam trochę niżej. Rozpięłam zamek w jego spodniach po czym je ściągnęłam. Teraz zostaliśmy w samej bieliźnie; której Leon bardzo szybko się pozbył. W końcu mogliśmy zrobić to czego tak dawno nie doświadczaliśmy.


Nie mam pojęcia kiedy następny rozdział. W tym tygodniu mam próbne egzaminy i ogólnie same sprawdziany;-(
Czekam na wasze komentarze;*