Rozdział 38 cześć 2

-Przepraszam, że przerywamy zabawę-powiedziała roześmiana Fran. Koło niej stał Fede, Lu, Thomas, Maxi, Nati, Cami i Brodvay.
-Nie, dobrze że jesteście wybawiliście mnie-powiedziałam i wyszłam z basenu
-Pomyślałam, że możemy wybrać się na zakupy, a chłopaków dostawimy tutaj-powiedziała Lu
-Z chęcią tylko się przebiorę
Pół godziny później byłam już gotowa a chłopcy siedzieli wygodnie na kanapie przed telewizorem
-Tylko proszę się zachowywać-pogroziłam palcem chłopakom
-Kochanie przecież my zawsze jesteśmy grzeczni a szczególnie ja-powiedział Leon i wpił się w moje usta
-O dajcie już spokój-powiedziała Lu i odciągnęła mnie od Leona. Ruszyłyśmy do galerii handlowej. Dawno nie spędzałam czasu z dziewczynami, brakowało mi tego. Po udanych zakupach udałyśmy się do kawiarni
-Dziewczyny muszę wam coś powiedzieć-oznajmiam szczęśliwa
-Jesteś w ciąży!?-wyskoczyła Cami
-Nie, jeszcze nie ale pobieramy się za 4 miesiące!
-Aaaa kochana jak się cieszymy!-wszystkie zaczęły mi gratulować
-Mam nadzieje, że zostaniecie moimi druhnami?
-No pewnie! Kupimy ci przepiękną sukienkę, będziesz wyglądała jak najjaśniej świecąca gwiazda-rozmarzyła się Cami
-Dziewczyny wracajmy już lepiej, bo nie wiadomo w jakim stanie są nasi chłopcy-powiedziała Nati
Do naszego domu mojego i Leona dotarłyśmy po 20 minutach. Wszędzie panowała niesamowita cisza. W kuchni wszędzie porozsypywany był popcorn i czipsy. Nie chciałyśmy wiedzieć jaki widok zastaniemy w salonie. Naszym oczom ukazał się Maxi, który spał na kanapie z otwartą buzią a koło niego na ziemi leżał Brodvay
-Zabije ich!-krzyknęła wściekła Nati
-Ciekawe gdzie reszta?
-Tam-powiedziała Lu i wskazała palem na taras. Podeszłyśmy tam. Thomas spał na leżaku a Leon i Fede rysowali mu po twarzy jakieś wzorki
-Leon co tu się dzieje!?-spytałam
-Ooo wróciłyście już-powiedział i rzucił pisak za siebie
-Co to ma być?!-Lu wskazała na Thomasa
-No bo jak widzicie nasi koledzy trochę zabalowali-powiedział Fede
-I postanowiliśmy się trochę trochę z nich ponabijać-dokończył Leon
-A my  bardzo kochamy swoje kobiety i nie wypiliśmy ani  kropelki-podlizywał się Fede
-A ni kropelki, ta jasne-powiedziała z ironią Fran
-Dobra ale jak mogliście doprowadzić ich do takiego stanu?-spytałam
-Tak jakoś wyszło-drapał się po głowie  Fede, Mój wzrok z kierował się z powrotem na Thomasa
-Leon czy on ma na sobie moją  sukienkę!!?-spytałam zdenerwowana
-Yyy.. no wiesz, tak jakoś leżała tu-zaczął się tłumaczyć
-Leżała tu!? zabije cię!-zaczęłam iść w jego stronę a on zaczął uciekać w stronę domu, myślał że mi ucieknie ale nie udała mu się ta sztuka bo potkną się o leżącego na ziemi Brodvaya. Ja wzięłam poduszkę i zaczęłam go nią walić
-Przepraszam, przepraszam ale przestań już proszę!-mówił zasłaniając się rękami
-Jezu ciszej tam!-ockną się Maxi
-Ja ci dam ciszej, marsz do domu, już!-wydarła się Nati i pociągła go do wyjścia
-Tak samo ty królu!-Cami zwróciła się do Brodvaya, po czym oboje wyszli z naszego domu. Po chwili w salonie pojawiła się Lu z Thomasem
-Ściągaj moją sukienkę!
-Spokojnie już a my się jeszcze kiedyś policzymy-wskazał na Leona i Fede. Gdy się przebrał razem z Lu udali się do domu
-To my też się już zbieramy, pa kochani-pożegnała się z mami Fran
-Normalnie jak dzieci. Zostawić was samych nawet na godzinę nie można
-Oj skarbie przecież wiesz, że faceci zawsze zawsze będą dziećmi-przybliżył się do mnie i objął w tali
-Kocham cię  mój dzieciaku
-Ja też cię kocham-Leon się uśmiechną i musną mnie delikatnie w usta
Dzisiejszy dzień był na prawdę szalony. Nie zabrakło łez, szczęścia i smutku. Mam wspaniałych przyjaciół i mojego jedynego Leona. Kocham ich wszystkich najbardziej na świecie, nie wiem jak bym sobie bez nich poradziła.